«Έι, Φιλάρα,» είπε ο Θεός, «πάλι βρέχει»
«Εάν υποθέσουμε ότι είσαι ο Θεός,» είπε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, ισορροπώντας δύο μπαλάκια του τέννις στην ρακέτα του «θα υπέθετα ότι θα μπορούσες να κάνεις κάτι γι’ αυτό.»
Ο Θεός χάιδεψε το πλούσιο, ασημένιο μούσι του. «Χμμ, μάλιστα, όλα είναι μέρος ενός απέραντου συμπαντικού σχεδίου, ξέρεις. Τέλος πάντων, λίγη βροχή δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.»
Ο Θεός έριξε τα παπούτσια του για τέννις στην γωνία του καθιστικού, γύρισε, έκλεισε και σφράγισε τα γαλλικά παράθυρα. «Ποτέ δεν έβλαψε απολύτως κανέναν.» Το φρύδι του πήρε το σχήμα ενός τόξου και το διάσημο διαπεραστικό του βλέμμα έπεσε στον Γαβριήλ. «Και μην κάνεις πολλές ερωτήσεις. Να θυμάσαι ποιος σε δημιούργησε, ψωνάρα.»
«Για να μην αναφέρω και το κοινότοπο κρύωμα». Ο Αρχάγγελος φταρνίστηκε βίαια και ψηλάφισε την τσέπη του για ένα Kleenex. «Ευχαριστώ πάρα πολύ, ήταν ότι χρειαζόμουν». «Δράση και αντίδραση, δράση και αντίδραση. Κανείς δεν είναι τέλειος ξέρεις. Εκτός από εμένα φυσικά, άλλωστε εγώ πρέπει να διευθύνω τα πράγματα εδώ πέρα.»
«Χα. Η περούκα σου δεν είναι ίσια.» Ο Γαβριήλ άρπαξε ένα εξωτικό μωβ φρούτο από το μπολ, έπεσε άθλια στον καναπέ, έβαλε τα πόδια του πάνω και έριξε μια δαγκωνιά. Το πρόσωπό του ξύνισε. «Χριστέ μου! Θεϊκό νέκταρ, ε; Θα πρέπει να το έχεις εδώ για εβδομάδες.» Έφτυσε την μπουκιά στο χαλί και σταμάτησε το ρυάκι σάλιου που απειλούσε να τρέξει στο πηγούνι του. «Και η αμβροσία. Που είναι η αμβροσία αυτές τις μέρες; Φαγητό για θεούς και άλλα τέτοια. Δεν έχω δει ούτε για δείγμα εδώ και ‘βδομάδες. Θα έπρεπε να κάνω κάτι γι’ αυτό πρωτού την κάνεις για καμιά βόλτα.»
«Συνεχίζω να στο λέω μα δεν ακούς. Θα στείλουν αμέσως μόλις το παραλάβουν. Δεν μπορώ να ανακατευτώ με κοσμικές μοιρολατρίες μόνο και μόνο για να ταΐσω την αρχοντομουτσουνάρα σου. Και μην φτύνεις στο χαλί, η καθαρίστρια δεν έρχεται πριν από την Τρίτη.»
«Κάθε μέρα είναι καταραμένη αργία.» Ο Γαβριήλ μάζεψε μπλέκοντας τα πόδια του, καθώς ο Θεός πήγε να πάρει δυο μπύρες από το ψυγείο.
«Λοιπόν, όχι τέννις ε;» Ο Γαβριήλ ύψωσε την φωνή του σαν να μιλούσε στον εαυτό του, αλλά ικανοποιητικά δυνατή για να ακουστεί ένα γύρω. Ο Θεός επέστρεψε και τράβηξε τα καπάκια από τις μπύρες.
«Σκεφτόμουνα μήπως φωνάζαμε τα παιδιά από εδώ να παίξουν κάτι.»
Ο Γαβριήλ ρουθούνισε «Με την τύχη σου, θα πρέπει να αστειεύεσαι. Εάν έχει να κάνει η τύχη μ’ όλα αυτά, παλιοκατεργάρη.»
«Το στεφάνι σου γλιστράει, αγαπητέ. Εξάλλου δεν εννοούσα τίποτα διανοούμενο. Δεν λέει πολύ πνευματική διέγερση αυτές τις μέρες.» Ο Θεός σνίφαρε τον αέρα πειραματικά, λες και υπήρχε κάτι στον αέρα που θα του αναζωογονούσε το μυαλό.
«Θες να ξαναγράψεις το βιβλίο της Γέννεσης; Το έχεις ήδη γράψει χίλιες φορές. Δεν κουράστηκες;»
«Είναι δικό μου λάθος που πρέπει να δημιουργώ πράγματα κατ’ εικόνα μου;»
«Νόμιζα πως απλά κάναμε ένα μικρό σύμπαν και θα βλέπουμε πως τα πηγαίνει.»
«Υπάρχουν ακόμα κάποιες λεπτομέρειες που θα πρέπει να τις κοιτάζω. Όλοι δεν το διασκεδάζουν πάντα; Έτσι δεν είναι;»
Ο Γαβριήλ έτριψε τα μάτια του, σηκώθηκε και πήγε στο παράθυρο. Έβρεχε δυνατότερα από ποτέ. Σήκωσε τους ώμους. «Εντάξει. Θα πάω στην φισούνα και θα δω ποιος είναι μέσα. Είναι καλύτερο από πινκ-πονκ.
«Σκέψου έναν αριθμό.»
«Έναν οποιονδήποτε αριθμό.»
«Ανάμεσα στο ένα και στο δέκα.»
«Δώδεκα»
«Δώδεκα ε;» Ο Θεός τράβηξε τον λοβό του αυτιού του. «Νομίζω πως το έχουμε ήδη κάνει αυτό.»
«Κρίμα. Με δημιούργησες, σωστά; Δημιούργησα το νούμερο δώδεκα, σωστά;» Στο πρόσωπο του Γαβριήλ σχηματίστηκε ένα μικρό, κομψό χαμόγελο και άπλωσε τα χέρια του θριαμβευτικά. «Όλα είναι μέρος ενός απέραντου συμπαντικού σχεδίου.» Μειδίασε και σήκωσε το τηλέφωνο.
Ο Θεός αναστέναξε και έτριψε την σόλα του δεξιού του παπουτσιού αργά και ομοιόμορφα πάνω και κάτω στην αριστερή του γάμπα. «Υποθέτω πως έχεις δίκιο, ψωνάρα», είπε. «Υποθέτω πως έχεις δίκιο.»
Ιστορία γραμμένη στο οπισθόφυλλο του δίσκου: Richard Thompson Starring As Henry the Human Fly, που κυκλοφόρησε το 1972 στην Αγγλία από την Island Records. Η πρώτη δουλειά του Richard Thompson μετά την αποχώρησή του από τους Fairport Convention, μα για την υλοποίησή του συνεργάζεται μεταξύ άλλων, με την Sandy Denny και τον Ashley Hutchings, πρώην μέλη του θρυλικού folk rock group. Εδώ ο Richard Thompson αφήνει κατά μέρος τον ηλεκτρικό ήχο των Fairport Convention και πιάνει την ακουστική του κιθάρα, για να αφηγηθεί παράξενες ιστορίες.
Ο Θεός χάιδεψε το πλούσιο, ασημένιο μούσι του. «Χμμ, μάλιστα, όλα είναι μέρος ενός απέραντου συμπαντικού σχεδίου, ξέρεις. Τέλος πάντων, λίγη βροχή δεν έβλαψε ποτέ κανέναν.»
Ο Θεός έριξε τα παπούτσια του για τέννις στην γωνία του καθιστικού, γύρισε, έκλεισε και σφράγισε τα γαλλικά παράθυρα. «Ποτέ δεν έβλαψε απολύτως κανέναν.» Το φρύδι του πήρε το σχήμα ενός τόξου και το διάσημο διαπεραστικό του βλέμμα έπεσε στον Γαβριήλ. «Και μην κάνεις πολλές ερωτήσεις. Να θυμάσαι ποιος σε δημιούργησε, ψωνάρα.»
«Για να μην αναφέρω και το κοινότοπο κρύωμα». Ο Αρχάγγελος φταρνίστηκε βίαια και ψηλάφισε την τσέπη του για ένα Kleenex. «Ευχαριστώ πάρα πολύ, ήταν ότι χρειαζόμουν». «Δράση και αντίδραση, δράση και αντίδραση. Κανείς δεν είναι τέλειος ξέρεις. Εκτός από εμένα φυσικά, άλλωστε εγώ πρέπει να διευθύνω τα πράγματα εδώ πέρα.»
«Χα. Η περούκα σου δεν είναι ίσια.» Ο Γαβριήλ άρπαξε ένα εξωτικό μωβ φρούτο από το μπολ, έπεσε άθλια στον καναπέ, έβαλε τα πόδια του πάνω και έριξε μια δαγκωνιά. Το πρόσωπό του ξύνισε. «Χριστέ μου! Θεϊκό νέκταρ, ε; Θα πρέπει να το έχεις εδώ για εβδομάδες.» Έφτυσε την μπουκιά στο χαλί και σταμάτησε το ρυάκι σάλιου που απειλούσε να τρέξει στο πηγούνι του. «Και η αμβροσία. Που είναι η αμβροσία αυτές τις μέρες; Φαγητό για θεούς και άλλα τέτοια. Δεν έχω δει ούτε για δείγμα εδώ και ‘βδομάδες. Θα έπρεπε να κάνω κάτι γι’ αυτό πρωτού την κάνεις για καμιά βόλτα.»
«Συνεχίζω να στο λέω μα δεν ακούς. Θα στείλουν αμέσως μόλις το παραλάβουν. Δεν μπορώ να ανακατευτώ με κοσμικές μοιρολατρίες μόνο και μόνο για να ταΐσω την αρχοντομουτσουνάρα σου. Και μην φτύνεις στο χαλί, η καθαρίστρια δεν έρχεται πριν από την Τρίτη.»
«Κάθε μέρα είναι καταραμένη αργία.» Ο Γαβριήλ μάζεψε μπλέκοντας τα πόδια του, καθώς ο Θεός πήγε να πάρει δυο μπύρες από το ψυγείο.
«Λοιπόν, όχι τέννις ε;» Ο Γαβριήλ ύψωσε την φωνή του σαν να μιλούσε στον εαυτό του, αλλά ικανοποιητικά δυνατή για να ακουστεί ένα γύρω. Ο Θεός επέστρεψε και τράβηξε τα καπάκια από τις μπύρες.
«Σκεφτόμουνα μήπως φωνάζαμε τα παιδιά από εδώ να παίξουν κάτι.»
Ο Γαβριήλ ρουθούνισε «Με την τύχη σου, θα πρέπει να αστειεύεσαι. Εάν έχει να κάνει η τύχη μ’ όλα αυτά, παλιοκατεργάρη.»
«Το στεφάνι σου γλιστράει, αγαπητέ. Εξάλλου δεν εννοούσα τίποτα διανοούμενο. Δεν λέει πολύ πνευματική διέγερση αυτές τις μέρες.» Ο Θεός σνίφαρε τον αέρα πειραματικά, λες και υπήρχε κάτι στον αέρα που θα του αναζωογονούσε το μυαλό.
«Θες να ξαναγράψεις το βιβλίο της Γέννεσης; Το έχεις ήδη γράψει χίλιες φορές. Δεν κουράστηκες;»
«Είναι δικό μου λάθος που πρέπει να δημιουργώ πράγματα κατ’ εικόνα μου;»
«Νόμιζα πως απλά κάναμε ένα μικρό σύμπαν και θα βλέπουμε πως τα πηγαίνει.»
«Υπάρχουν ακόμα κάποιες λεπτομέρειες που θα πρέπει να τις κοιτάζω. Όλοι δεν το διασκεδάζουν πάντα; Έτσι δεν είναι;»
Ο Γαβριήλ έτριψε τα μάτια του, σηκώθηκε και πήγε στο παράθυρο. Έβρεχε δυνατότερα από ποτέ. Σήκωσε τους ώμους. «Εντάξει. Θα πάω στην φισούνα και θα δω ποιος είναι μέσα. Είναι καλύτερο από πινκ-πονκ.
«Σκέψου έναν αριθμό.»
«Έναν οποιονδήποτε αριθμό.»
«Ανάμεσα στο ένα και στο δέκα.»
«Δώδεκα»
«Δώδεκα ε;» Ο Θεός τράβηξε τον λοβό του αυτιού του. «Νομίζω πως το έχουμε ήδη κάνει αυτό.»
«Κρίμα. Με δημιούργησες, σωστά; Δημιούργησα το νούμερο δώδεκα, σωστά;» Στο πρόσωπο του Γαβριήλ σχηματίστηκε ένα μικρό, κομψό χαμόγελο και άπλωσε τα χέρια του θριαμβευτικά. «Όλα είναι μέρος ενός απέραντου συμπαντικού σχεδίου.» Μειδίασε και σήκωσε το τηλέφωνο.
Ο Θεός αναστέναξε και έτριψε την σόλα του δεξιού του παπουτσιού αργά και ομοιόμορφα πάνω και κάτω στην αριστερή του γάμπα. «Υποθέτω πως έχεις δίκιο, ψωνάρα», είπε. «Υποθέτω πως έχεις δίκιο.»
Ιστορία γραμμένη στο οπισθόφυλλο του δίσκου: Richard Thompson Starring As Henry the Human Fly, που κυκλοφόρησε το 1972 στην Αγγλία από την Island Records. Η πρώτη δουλειά του Richard Thompson μετά την αποχώρησή του από τους Fairport Convention, μα για την υλοποίησή του συνεργάζεται μεταξύ άλλων, με την Sandy Denny και τον Ashley Hutchings, πρώην μέλη του θρυλικού folk rock group. Εδώ ο Richard Thompson αφήνει κατά μέρος τον ηλεκτρικό ήχο των Fairport Convention και πιάνει την ακουστική του κιθάρα, για να αφηγηθεί παράξενες ιστορίες.
2 σχόλια:
Παράξενες ιστορίες.
Χμμ.. τέτοια διαβάζεις, ε.. πονηρούλη.. ;-)
Δημοσίευση σχολίου